De Zeven Dorpelingen is de titel voor het ontwerp op de Harmonielocatie in het centrum van Bergen. Het verwijst naar de zeven verschillende bouwdelen waaruit het ontwerp is opgebouwd. Elk met een eigen architectonische expressie.

De gemeente Bergen heeft voor de Harmonielocatie een nauwkeurig stedenbouwkundig plan vastgesteld voor Mooi Bergen 2.0 en een duidelijk beeld kwaliteitskader. Uit beide documenten blijkt dat Bergen een dorps plan verwacht en een architectuur die past in Bergen. De Zeven Dorpelingen is een enthousiaste uitwerking van deze uitgangspunten.

Dorps is het plan door de verschillende losse bouwvolumes, elk met een eigen karakter. En Bergens door toepassing van de voor dit doel ontwikkelde “alchemistische” formule:

Bergense  Architectuur  x  Bergense School  =  Mooi Bergen 2.0

Bergense Architectuur wordt meestal gezien als vroege Amsterdamse School en de recente werken die daarop zijn geïnspireerd. Maar er is meer; er zijn eenvoudige boerderijtjes, fraaie 19^e eeuwse pandjes en iconen als Het Oude Hof en De Zwarte Schuur. En wie aan Bergen denkt, denkt in de eerste plaats aan de Bergense School; Hollands eerste expressionisten. In de catalogus bij de recente tentoonstelling over deze schilders in het Singer Museum schrijft Jan Rudolph de Lom, dat de Bergense School wordt gekenmerkt door hoekige krachtige vormen, brede penseelstreken en verzadigde kleuren met sterke licht-donkercontrasten. Wat deze stroming als inspiratie voor De Zeven Dorpelingen extra interessant maakt, is dat de schilders hun onderwerpen veelal in en om het dorp kozen.

De uitwerking van de formule  Bergense Architectuur  x  Bergense School  =  Mooi Bergen 2.0  levert verschillende karaktervolle panden op, uiteenlopend van een boerse Kaakberg als Nieuwe Harmonie aan de Karel de Grotelaan tot de “Villa in het Bos” aan de Dreef. Deze villa is een met bouwkundige middelen teruggebouwde schildering van Het Oude Hof. Het is met 3 bouwlagen en een kap ook meteen het hoogste bouwdeel van De Zeven Dorpelingen. Het geeft daarmee invulling aan de stedenbouwkundige verwachtingen van een accentbebouwing op deze plek. De overige gebouwen zijn met één, twee of drie bouwlagen lager. Ook dat maakt het plan dorps, met iets meer verdichting aan het Plein en kleine volumes aan de Karel de Grotelaan waar de bestaande bebouwing de nieuwbouw in massa overtreft.

De komende tijd zullen we de op deze plek De Zeven Dorpelingen stuk voor stuk en in samenhang toelichten. Verder berichten we hier over de vorderingen van het plan.

Ir Niek Kruisheer, architect

Attika Architekten Amsterdam